Wyjaśnienia z dnia 26.07.2001

• Zgodnie z art. 114 ust. 2 pkt 2 ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu i do Senatu RP limit ponadokręgowy ograniczający kwoty wydatków komitetu wyborczego na kampanię wyborczą, który zarejestrował wyłącznie kandydatów na senatorów jest sumą kwot limitów okręgowych przysługujących temu komitetowi wyborczemu.Kwotę limitu okręgowego (art. 114 ust. 2 pkt 1) oblicza się dzieląc zarejestrowanych wyborców w kraju przez 560 i mnożąc przez liczbę mandatów senatorów wybieranych w danym okręgu wyborczym, w którym komitet wyborczy zarejestrował kandydata lub kandydatów na senatorów. Liczbę zarejestrowanych wyborców w kraju Państwowa Komisja Wyborcza ogłosiła, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" Nr 21, poz. 356.
• Ustawa - Ordynacja wyborcza do Sejmu i do Senatu RP nie wkracza - co jest oczywiste - w regulacje prawa bankowego i kodeksu cywilnego normujących zasady udzielania kredytów bankowych i sposoby ich zabezpieczenia. Nie rozstrzyga także co do czynności bankowej, jaką jest umowa o kredyt, jej elementach oraz sposobie zabezpieczenia wykonania zobowiązania w bankowych stosunkach kredytowych. Jednakże w podniesionej kwestii form zabezpieczenia kredytu bankowego należy przestrzegać ograniczeń ustawowych dotyczących Ľródeł finansowania komitetu wyborczego wyborców. W świetle unormowań Ordynacji wyborczej zabezpieczenie kredytu przez osobę prawną nie może prowadzić do naruszenia zakazu finansowania kampanii wyborczej przez osoby prawne, jak również - w przypadku zabezpieczenia pochodzącego od osób fizycznych - nie może w swoich skutkach powodować naruszenia przepisów o zakazie przyjmowania środków finansowych od osób, o których mowa w art. 11 ust. 3, ani też naruszenia przepisów ograniczających łączną sumę wpłat od osoby fizycznej na rzecz danego komitetu wyborczego. Zakres informacji o kredytach bankowych i warunkach ich uzyskania przez komitet wyborczy podawanych w sprawozdaniu wyborczym, o którym mowa w art. 120 ust. 1 Ordynacji wyborczej, będzie wynikał z rozporządzenia Ministra Finansów, wydanego w trybie ust. 4 tego artykułu.
• Zgodnie z art. 95 Ordynacji wyborczej komitety wyborcze, które zgłaszają kandydatów na posłów lub kandydatów na senatorów prowadzą, na zasadzie wyłączności kampanię wyborczą na ich rzecz z tym, że komitet wyborczy może wykonywać czynności wyborcze, a zatem i prowadzić agitację wyborczą na zasadach, w formach, w czasie i w miejscach określonych ustawą, po przyjęciu przez Państwową Komisję Wyborczą zawiadomienia o utworzeniu komitetu wyborczego (art. 85 ust. 3 i art. 109 Ordynacji wyborczej). Ordynacja wyborcza nie zawiera podstawy prawnej do zaliczenia wydatków ponoszonych samowolnie przez osoby zamierzające kandydować na posła lub na senatora, na konto komitetu wyborczego po jego utworzeniu. Zasada nullum crimen sine lege stricta nie pozwala też na uznanie, że działania takie wypełniają ustawowe znamiona występku lub wykroczenia określonego w Ordynacji wyborczej. Na tle przedstawionego wyżej stanu prawnego i faktycznego, Państwowa Komisja Wyborcza wyraża jednak opinię, że w istocie opisane działania naruszają zasady etyczne w prowadzeniu kampanii wyborczej, w związku z czym powinnością komitetów wyborczych jest, zwłaszcza wobec osób ubiegających się o zgłoszenie ich przez komitet wyborczy jako kandydatów na posłów lub kandydatów na senatorów, eliminowanie takiej złej praktyki.